آشنایی با غذاها در سفر (قسمت دوم)

دورین در اندونزی و مالزی

این میوه بدبو با نام دورین می گوید: “مرا نخور!”

البته گفته این میوه مطابق با نظر اکثریت مردم است. اغلب بر این باورند که بوی این میوه شبیه “جسد مرده” یا “فاضلاب” است.

گرچه برخی از دیگر مردم بر این اعتقاد هستند که این میوه بوی شیرین دارد.

هنگامی که مشاهده می کنیم بعضی افراد ساقه خمیری این میوه را می خورند، به این درک می رسیم که نظرات به طور افراطی متنوع است.

جالب است بدانید بخش هایی از آسیای جنوب شرقی دورین را بدلیل رایحه ناراحت کننده آن در هتل ها و حمل و نقل عمومی ممنوع کرده است.

سر گوسفند در مراکش

خوردن سر بره یا گوسفند در مراسم جشن قربان نرمال است. پس از سلاخی سر بره یا گوسفند را روی زغال کز می دهند تا موی آن از بین برود و آماده سرو شود. سپس آن را با پیاز، نمک، فلفل و زیره بخارپز می کنند.

سر گوسفند معمولا در خیابان ها بدون چشم و مغز فروخته می شود.

موریانه ها در نامیبیا

تپه موریانه ها در نامیبیا بسیار بلند است. به طوری که بلندی تپه ها به بیش از 20 فوت می رسد، تا چند فوت به زیرزمین ادامه پیدا می کند.

این در حالی است که مردم نامیبیا از موریانه ها تغذیه می کنند و از این کار لذت می برند. آن ها موریانه ها را کمی بو داده و در عین این که طعم این غذا شبیه کره بادام زمینی می شود، آن را می خورند.

خون برشته شده در ایرلند

این پودینگ سیاه و سفید به ظاهر جذاب چیزی نیست جز خون منجمد سرخ شده!

این غذا یک صبحانه سنتی ایرلندی است که متشکل از خون خوک، چربی، بلغور جو (غلات یا حبوبات)، ادویه و کمی گوشت خوک که به صورت یک سوسیس خونی راه راه در آمده است.

ایرلندی ها این صبحانه را به همراه نان قهوه ای، نیمرو، لوبیای پخته شده، گوجه فرنگی سرخ شده و بیکن سرو می کنند.

دریشین، غذای سنتی ایرلندی دیگر است که از مخلوط خون (گوسفند، گاو و خوک)، چربی، سبزی و شیر در گوشت خوک یا روده گوسفند تشکیل شده است. این پودینگ سیاه و سفید بیشتر حالت ژلاتینی دارد.