محتویات آموزش آنلاین امروز راجع به مدارس آینده به ما میگویند

کودکان امروز بسیار دانا و فهمیده هستند. آن ها در دنیای بزرگ شدند که اطلاعات همیشه تنها یک کلیک از آن ها فاصله داشته است. کلیک؟ به زودی آن ها دیگر حتی نیازی به کلیک هم نخواهند داشت. با ویندوز 10، آن ها به سادگی فقط میگویند ” هی، کورتانا “. او بیشتر شبیه به بزرگترین کتابخانه در جهان است تا یک دستیار شخصی. او اطلاعات را با دستور میرساند. در آینده، بعد از آن که کودکان خواندن، نوشتن و حساب را یاد گرفتند، آیا باز هم نیازی به مدارس رسمی وجود خواهد داشت؟
من روش را که کودکان 7 و 10 ساله خودم بازی های کامپیوتری را یاد گرفته اند، دیده ام. آن ها برای یاد گرفتن راه های میانبر و نکات کوچک بازی در گوگل به دنبال آن میگردند. آن ها آموزش های به نظر بی پایان روی یوتیوب را نگاه میکنند. حتی سعی در انجام کار های پیچیده تری مثل ساختن یک سرور ماکروسافت شخصی خود روی Raspberry Pi دارند و من حتی نمیتوانم بگویم که واقعا کمکشان میکنم. به آن ها میگویم که خودشان در وب به دنبالش بگردند. اگر راه حل یک بلاگ مشکل را حل نکرد آن ها نگران و ناراحت میشوند و من به آن ها میگویم که سایت دیگری را امتحان کنند. به آن ها توضیح میدهم که کامپیوتر ها میتوانند آزار دهنده باشند و بیشتر با شکست همراه است تا با پیروزی. اما وقتی برنامه تان کار کرد و موفق شدید، آن زمان واقعا خوشحال خواهید بود. گاهی اوقات آن ها کار را رها میکنند و گاهی اوقات نیز استقامت به خرج میدهند. هر بار آن ها نه تنها در مورد کاری که در حال انجامش هستند یاد میگیرند، بلکه درباره یادگیری خود محور نیز یاد میگیرند.
به خاطر دسترسی بی سابقه ای که ما هم اکنون به اطلاعات داریم، برخی مردم فکر میکنند که یادگیری خود محور آنلاین به زودی جای شیوه سنتی آموزش به آن صورتی که ما آن را میشناسیم را خواهد گرفت. آنها تصور میکنند که راه حل های آزاد و اینترنتی مانند Khan Academy، Lynda، EdX و Coursera میتوانند اکثر نیاز های یادگیری جامعه را بر طرف کنند. در دنیایی که تمام اطلاعات به راحتی قابل دسترسی است، پرفسور ها بیشتر شبیه به کتابدار خواهند بود تا مدرس.
راجع به چیزی مانند این بحث میکنیم که : امروزه مدارس پر از کلاس های فوق برنامه ای ست که یا مباحث اضافه که به فهم بهتر درس کمک میکنند را ارائه میدهند و مباحث مهم را مرور میکنند. چرا از قابلیت اینترنت استفاده نکتیم و محتویاتی که توسط بهترین معلم ها تهیه شده را تا حد امکان انتشار ندهیم؟ چرا این معلم های نمونه درسنامه هایی آماده نکنند وآن ها را در دسترس تمام دانش آموران دنیا قرار ندهند؟ بر اساس جریان اصلی سرگذشت تکنولوژی آموزشی، معلم های معمولی دیگر نباید به تهیه محتویات و یا خودشان آن ها را درس بدهند، به جای آن، آن ها باید ترتیب بندی کنند، ارزیابی کنند و از جستجوی دانش آموزانشان در محتویات آکادمی رده اول که از کتابخانه های دیجیتالی بزرگ گرفته شده اند، پشتیبانی کنند.” هی کورتانا، میخواهم راجع به هرمس، خدای یونانیان بدانم.”
نمیتوانم انکار کنم که احتمال وقوع چنین چیزی در آینده وجود دارد. بدون شک، مدرس ها در هر مرحله از آموزش که باشند باید در ترتیب بندی مهارت کسب کنند. نه تنها برای ایجاد امنیت شغلی، بلکه برای تاثیر مثبتی که در کارایی آموزش دارد. در مدارس و دانشگاه های سراسر دنیا، من مدرس هایی را دیده ام که سخنرانی های طولانی و خسته کننده ای دارند و پاور پینت هایی که صرفا مباحث پایه را ارائه میدهند. مانند بیوگرافی یک نویسنده، تاریخچه وسایل و ابزار و غیره. یک جستجوی ساده در وب اکثر اوقات مطالب مفید تر و گسترده تری را راجع به همان موضوع در اختیار ما قرار میدهد. از یک پروفسور بپرسید و مطمئن هستم که اکثر آن ها هنگام تنظیم برنامه درسی یشان، از جستجوی اینترنتی استفاده میکنند. به جای بازگردانی و تکرار مطالب آنلاین شاید بهتر است که چند منبع اینترنتی به دانش آموزان معرفی کنند که سخنرانی های ویدیویی و یا مقاله های علمی منتشر میکنند. و بعد به آن ها آموزش دهند که چگونه مطالبی را که به آموخته اند، به کار بگیرند.
یا حتی بهتر از آن، میتوان درس را بر اساس پروژه پیش برد. دانش آموزان را به شکار اطلاعات در وب بفرستید. امتحان های دیجیتالی طراحی کنید که برای تست اطلاعات دانش آموز نباشند، بلکه آن ها را راهنمایی کنند تا خودشان بتوانند به دنبال اطلاعات بگردند. آن را به سمت جستجو های فعال و مفید سوق دهید به جای این که آن ها را آماده در اختیارشان قرار دهید. من از امتحان های آنلاین که به شما اجازه میدهند به منابعتان دسترسی داشته باشید خوشم می آید. این امتحانات به دانش آموزان اجازه میدهند تا هر چند بار که میخواهند در آزمون شرکت کنند اما حتما برای رفتن به مرحله بعد باید نمره کامل را دریافت کنند. مثل یک بازی ویدیویی است- مثل توانایی هایی که برای رفتن به مرحله بعد باید فرا گیرید.میتوانید از این امتحان های آنلاین به عنوان تکلیف استفاده کنید. زمان کلاس را به آموزش مسائلی که از طریق گوگل قابل یادگیری نیستند اختصاص دهید.
البته مطمئنا در قرن ۲۱ تنها مسائلی که از طریق گوگل قابل یادگیری نیست این است که چگونه، چه چیزی و چرا از گوگل استفاده کنیم- این موضوع نشان میدهد که هر چقدر هم که محتویات آموزشی پیچیده باشند و یادگیری مطالب در کلاس مفید باشد، باز هم نمیتواند با یادگیری از طریق جستجو در وب برابری کند. مدرسان هنوز هم نیاز دارند به دانش آموزان توانایی فکر کردن را یاد بدهند که نقش کلیدی در یاد گیری خود محور ایفا میکند.